ﻗﺒﻼ ﺩﺭ ﺩﺭﺱ ﻫﺎﯼ «ﺷﺒﮑﻪ ﺧﺎﻧﮕﯽ ﭼﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟» ﻭ «ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟» ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮﻡ IP Address ﻳﺎ Internet Protocol Address ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ﻓﻬﻤﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻳﮏ ﺷﻨﺎﺳﻪ ﻋﺪﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﯼ (ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎ، ﭘﺮﻳﻨﺘﺮﻫﺎ ﻭ…) ﺩﺭﻭﻥ ﻳﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﯼ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺗﮑﻞ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺭﻭﻥ ﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺒﮑﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺁﺩﺭﺱ ﻫﺎﯼ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺍﻋﺪﺍﺩ ﺩﻭ ﺩﻭﻳﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﺜﻼ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻭﺭﮊﻥ ۴ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ۱۷۲٫۱۶٫۲۵۴٫۱ ﻭ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻭﺭﮊﻥ ۶ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ۲۰۰۱:db8:0:1234:0:5671 ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺭﺍ ﮐﻤﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺗﺮ ﮐﻨﻴﻢ. ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﺩﺭﺱ ﻫﺎﯼ ﭘﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﭘﺎﮐﺖ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﻴﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺁﺩﺭﺱ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺭﺩ، ﺁﺩﺭﺱ IP ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ (ﻣﺜﻼ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﺳﺎﻳﺖ ﮔﻮﮔﻞ) ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ. ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﺩﺭﺱ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪﻩ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﭘﺎﮐﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻧﺮﺳﻴﺪ، ﺑﻪ ﺁﻥ ﺁﺩﺭﺱ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
ﺣﺎﻝ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﮐﻤﯽ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﯼ ﺗﺮ ﺑﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﺎﻥ ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ ﻭ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﯼ ﭘﯽ، ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻪ ﮐﺪﻫﺎﯼ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺍﺳﺖ.
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﻴﻢ؟ ﺑﺮﺍﯼ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻳﺎﻓﺘﻪ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺁﺩﺭﺱ IP ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ. ﺣﺘﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻠﻤﻪ IP ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﮔﻞ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ، ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ Your public IP address is 46.235.122.212.
ﺍﺯ ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ WIMI ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ.
ﺍﻳﻦ ﺁﯼ ﭘﯽ، ﺁﺩﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﮐﺎﺭ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﺁﯼ ﭘﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻳﮏ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻣﺠﺰﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺳﺘﯽ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﻣﻮﺩﻡ ﻭ ﺭﻭﺗﺮ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺒﮑﻪ ﻳﮏ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﻫﺪ.
ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺒﮑﻪ، ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﻨﻈﻴﻤﺎﺕ ﺁﻥ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ.
ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺒﮑﻪ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺒﮑﻪ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﺎﻥ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ، ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﻭﻳﻨﺪﻭﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﺩﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻧﺴﺨﻪ ﻫﺎﯼ ﻭﻳﻨﺪﻭﺯ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﮑﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﺩﺭﺱ IP ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ. ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﻗﺪﻡ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻨﻴﺪ:
۱- ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺩﮐﻤﻪ Start ﮐﻠﻴﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﮔﺰﻳﻨﻪ Run… ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﻴﺪ.

ﺁﺩﺭﺱ ﺩﻫﯽ

۲- ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﻋﺒﺎﺭﺕ cmd ﺭﺍ ﺗﺎﻳﭗ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﮐﻤﻪ OK ﺭﺍ ﺑﺰﻧﻴﺪ. ﺩﺭ ﻭﻳﻨﺪﻭﺯ ۷ ﻭ ۸ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻨﻮﯼ Start، ﺩﺭ ﮐﺎﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻋﺒﺎﺭﺕ cmd ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭ ﮐﻠﻴﺪ Enter ﺭﺍ ﺑﺰﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ.

ﺁﺩﺭﺱ ﺩﻫﯽ

۳- ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺧﻂ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻩ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ipconfig /all ﺭﺍ ﺗﺎﻳﭗ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ Enter ﺭﺍ ﺑﺰﻧﻴﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ، ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﮑﺲ ﺯﻳﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮐﺮﺩ.

ﺁﺩﺭﺱ ﺩﻫﯽ

ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﺒﺎﺭﺕ IP Address ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺭﺱ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ۴ ﺑﺨﺶ ﻋﺪﺩﯼ ﻣﺠﺰﺍ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ۱۹۲ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺁﻥ ﻋﺪﺩﯼ ۲ ﻳﺎ ﺳﻪ ﺭﻗﻤﯽ ﺍﺳﺖ. ﻣﺎﻧﻨﺪ: ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۱۲ ﻳﺎ ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱۱۳٫
ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁﺩﺭﺱ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﮐﺎﺭﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﻳﺎ Mac Address ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺭﺱ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﺶ ﺯﻭﺝ ﺗﺮﮐﻴﺒﯽ ﺍﻋﺪﺍﺩ ﻭ ﺣﺮﻭﻑ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﺒﺎﺭﺕ Physical Address ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ. ﻣﺎﻧﻨﺪ: ۰۰-C0-9F-58-42-AA
ﻧﮑﺘﻪ: ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺎﻻ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺑﺨﺶ Ethernet Wireless adaptor network ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﻨﻴﺪ.
ﻣﮏ ﺁﺩﺭﺱ ﭼﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﯼ ﺩﺍﺭﺩ؟
Media Access Control address ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻼﺻﻪ MAC address ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺁﺩﺭﺱ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻳﮏ ﮐﺪ ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﺷﺒﮑﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﺍﻳﻦ ﮐﺪ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎﺯﻧﺪﻩ ﮐﺎﺭﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﯽ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﻳﻢ ﻭﺭ ﺁﻥ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺯ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺭ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﮐﺎﺭﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﻌﻞ ﻧﻴﺴﺖ.
ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﺁﺩﺭﺱ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﮐﺎﺭﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﻳﺎ ﻣﮏ ﺁﺩﺭﺱ ﻳﮏ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ، ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺷﺒﮑﻪ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ، ﻭ ﺣﺘﯽ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﯼ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﺩﻡ ﻫﺎﯼ ADSL ﺑﯽ ﺳﻴﻢ ﺍﺳﺖ. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻮﺩﻡ ﻫﺎﯼ ADSL ﺑﯽ ﺳﻴﻢ ﻭ ﺭﻭﺗﺮﻫﺎﯼ ﻭﺍﯼ ﻓﺎﯼ، ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﻌﺪﻭﺩﯼ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ، ﻟﭗ ﺗﺎﭖ، ﺗﺒﻠﺖ ﻳﺎ ﻣﻮﺑﺎﻳﻞ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﮏ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻮﺩﻡ ﻳﺎ ﺭﻭﺗﺮ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺳﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ. ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻫﻴﭻ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺑﯽ ﺳﻴﻢ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﺩﺭﺱ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﮐﺎﺭﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺛﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
ﻧﮑﺘﻪ: ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺭﺱ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻫﺎﯼ ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﻗﺪﻡ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ، ﺷﻴﻮﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﮏ ﺁﺩﺭﺱ ﺩﺭ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﮏ ، ﻭﻳﻨﺪﻭﺯ ﻭ ﻟﻴﻨﻮﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﻮﺯﻳﺪ.
ﺷﻴﻮﻩ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺩﺳﺘﯽ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻻﻳﻞ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻈﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺒﮑﻪ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﯼ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺒﮑﻪ، ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻳﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺩﻟﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮﯼ، ﻻﺯﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻫﺮ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺳﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﻳﮏ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﻫﻴﻢ. ﺍﻳﻦ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺖ ﺧﺎﺹ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﺗﻮﻣﺎﺗﻴﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﭘﻴﺮﻭﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ.
ﺩﺭ ﻭﻳﻨﺪﻭﺯ ﺍﻳﮑﺲ ﭘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺩﺳﺘﯽ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ:
۱- ﺍﺯ ﻣﻨﻮﯼ ﺍﺳﺘﺎﺭﺕ ﮔﺰﻳﻨﻪ Control Panel ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ.

ﺁﺩﺭﺱ ﺩﻫﯽ

۲- ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﭘﻨﻞ، ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻋﺒﺎﺭﺕ Network Connections ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﮐﻠﻴﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻟﻴﺴﺖ ﺍﺗﺼﺎﻻﺕ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎﺯ ﺷﻮﺩ.

ﺁﺩﺭﺱ ﺩﻫﯽ

۳- ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻳﮏ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ Local Area Connection ﻳﺎ ﭼﻴﺰﯼ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺪﺩ ﺍﺯ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﮐﻠﻴﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ Properties ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ.
ﻧﮑﺘﻪ: ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺷﺒﮑﻪ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﮐﻠﻴﮏ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻫﺮ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮔﺰﻳﻨﻪ Disable ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﻏﻴﺮ ﻓﻌﺎﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺩﺭ ﻣﺮﻭﺭﮔﺮ ﺳﺎﻳﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻴﺪ. ﺍﺗﺼﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﻴﺮﻓﻌﺎﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻥ، ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪ ﻭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻭ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﺳﺖ.

ﺁﺩﺭﺱ ﺩﻫﯽ

۴- ﻭﻗﺘﯽ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﮑﺲ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮﻡ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ، ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺩﮐﻤﻪ Properties ﮐﻠﻴﮏ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺷﺒﮑﻪ ﻭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ.
۵- ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻋﺒﺎﺭﺕ Internet Protocol (TCP/IP) ﮐﻠﻴﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺩﮐﻤﻪ Properties ﺭﺍ ﺑﺰﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﺯ ﺷﻮﺩ.

ﺁﺩﺭﺱ ﺩﻫﯽ

۶- ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ، ﺗﻨﻈﻴﻤﺎﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﮔﻪ ﺍﯼ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺻﺤﻴﺢ ﻋﻤﻞ ﻧﮑﺮﺩ، ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺮﮔﺮﺩﻳﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﯽ ﺁﻳﻴﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺩﮐﻤﻪ ﺭﺍﺩﻳﻮﻳﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﻋﺒﺎﺭﺕ Obtain an IP address automatically ﻓﻌﺎﻝ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻼ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺳﺘﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺗﻮﻣﺎﺗﻴﮏ ﻧﻴﺴﺖ.
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺩﺳﺘﯽ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺩﮐﻤﻪ ﺭﺍﺩﻳﻮﻳﯽ ﮐﻨﺎﺭ Use the following IP address ﺭﺍ ﻓﻌﺎﻝ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﮐﺎﺩﺭﻫﺎﯼ ﺯﻳﺮ ﺁﻥ ﻓﻌﺎﻝ ﺷﻮﻧﺪ. ﺩﺭﻭﻥ ﮐﺎﺩﺭ IP address ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺗﺎﻳﭗ ﮐﻨﻴﺪ. ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺭﺱ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺁﺩﺭﺱ ﻣﺠﺎﺯ ﺳﺮﻭﺭ ﻳﺎ ﻣﻮﺩﻡ/ﺭﻭﺗﺮ ﺷﺒﮑﻪ ﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺜﻼ ﺍﮔﺮ ﺁﺩﺭﺱ ﺳﺮﻭﺭ ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﭼﻴﺰﯼ ﺷﺒﻴﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ: ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲ ﻳﺎ ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲۳ ﻳﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ.
ﻣﻘﺪﺍﺭ Default gateway ﺩﺭ ﮐﺎﺩﺭ ﺳﻮﻡ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﺩﺭﺱ ﺁﯼ ﭘﯽ ﻣﻮﺩﻡ/ﺭﻭﺗﺮ ﻳﺎ ﺳﺮﻭﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺭﺱ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱ ﻳﺎ ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۱ ﺍﺳﺖ. ﺣﺎﻝ ﺑﺎ ﮐﻠﻴﮏ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺩﮐﻤﻪ OK ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﺴﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ، ﻫﻤﻪ ﺗﻨﻈﻴﻤﺎﺕ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮐﺎﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ.